Są takie momenty w roku, które zwykliśmy spędzać z najukochańszymi osobami. To urodziny, święta, momenty, w których odnosimy jakieś sukcesy. Być może często więcej radości sprawia nam świętowanie naszego sukcesu z kimś bliskim, kto się z niego cieszy razem z nami, niż same wymierne korzyści z sukcesu płynące.
Dlatego właśnie nienawidzę tych chwil - chwil, które spędzamy z tą jedyną osobą i których ja nigdy nie mam z kim spędzić. Sukcesy, z których mam się cieszyć w samotności, co ostatecznie raczej podcina mi skrzydła, niż raduje. Nienawidzę tych momentów chwały, w których zostaję sam ze sobą. Uciekam przed sukcesami, by te nie pokazały mi po raz kolejny w sposób dobitny jak bardzo jestem samotny. Sukces, którego nie można świętować z ukochaną osobą, staje się klęską.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz